Keşke büyümesek

Eskiden neye üzülsem, neye sevinsem , içimden ne geçse birilerine anlatırdım. Zihnimden geçen en ufak duygu tanesini dudaklarımdan kelimelerle özgürce çıkmasına izin verirdim. Duygularımın akışı karşımdakiyle buluşur ona geçerdi. Üzgünsem üzüntüm, mutluysam mutluluğum eğer şaşkınsam da şaşkınlığımı ona aktarırdım. Şimdi ise öyle şeyler oluyor ki ağzımı açamıyorum.

İnsanları uzak gördüğüm için değil dudaklarımdan kelimeleri çıkaramıyorum. Anlatmak da istemiyorum bazen.  Onları sevmediğimden değil sadece anlatma eylemini gerçekleştirirken beni yorduğunu hissediyorum. Sanki anlatırsam kendimi daha çok zedeleyecekmişim gibi geliyor. Bazen çok konuşmak bazen ise hiçbir şey konuşmak içimden gelmiyor.  İnsanın kendi kendine yetebilmesi bu noktada çok önemli işte. Kendimle baş başa kalıyorum. Küçükken her şeyi daha kolay söylerdik, şimdi ise konuşmaya tahammülümüz yok. Sanırım büyüyoruz. Sanırım tek keşkem bu, keşke büyümesek sevgili okur...

Yorum Gönder

42 Yorumlar

  1. Bazen ben de benzer duygular yaşıyorum. Her zaman aynı modda, aynı enerjide aynı coşkuda kalamayabiliyoruz. İnsanın sadece ve sadece kendisiyle paylaşacakları da olmalı. Bu güzel bir şey aslında. Görseli çok beğendim. Teşekkürler bu içten paylaşımın için Arsel'ciğim😊🌷🤚

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ben teşekkür ederim iyi hissettirebildiysem 😊

      Sil
  2. Yazının sonuna gelmeden ben diyecektim "Büyüyoruz." Büyümesek iyi de, var mı çaresi?

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Büyürken çocuk kalmak belki de çaresi :)) bilemedim

      Sil
  3. İnsan zamam zaman yaşıyor bu bahsettiklerini. Bana da tanıdık geldi sözlerin. Şimdi kızımı dinliyorum. Ona cevaplar yetiştirmeye çalışıyorum.

    YanıtlaSil
  4. Öyle ne yazık ki büyüyoruz. Küçükken biran önce büyümek isterdim. Şimdi de çocukluğuma dönmek istiyorum. Büyüdükçe insan herşeyi içine atıyor. Onlar orda biriktikçe de kapanmayan yararlar açıyor...

    YanıtlaSil
  5. Küçükken de keşke hemen büyüsek diyor insan. Bence en önemlisi şuan ki bulunduğu halin kıymetini bilmeli insan. Değiştirebileceklerini değiştirmeli, değiştiremeyeceklerini kabullenmeli. Başka nasıl mutlu olur insan. Sen yine anlat içinden geldiği gibi. Biz okuruz her daim. Ama önemli olan senin anlatman. Varsın kimse okumasın önemli değil. Saygılarımla. Vesselam...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Bu güzel ve içten yoruma çok teşekkür ederim:))

      Sil
  6. Israrla büyüme azminde olan iki kızıma örnek bir yazı. Büyürken, büyüyen dertler ve sorumlulukların ağırlığında ezilmek.. Keşke hiç büyümeseler.. Hele ki şu memlekette !!

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. O yaşlarda hepimiz büyümek isteriz :) şimdi de tam tersi işte. O dönem de o tatlı geliyor insana

      Sil
  7. Gün gelir, konuşmak anlatmak için adam ararsın. Ertesi gün ise konuşmak öyle zor bir eyleme dönüşür ki, yapamazsın.
    Sanırım bu bir kısır döngü insanda.
    Umalım da konuşma isteği geldiğinde bizi can kulağı ile dinleyen biri olsun.
    :)

    YanıtlaSil
  8. Güzel bir bakış açısı. Keşke büyümesek ancak maalesef bizim elimizde olmayan şeyler bunlar.

    YanıtlaSil
  9. İçimden geçenleri duyup da satırlara dökmüşsün gibi hissettim okurken. Keşke büyümesek ama zamanı tutmak mümkün değil :)

    YanıtlaSil
  10. Bence büyürken iyiye güzele evrilelim
    büyüyelim kendimizi tanıyalım
    sevgilerle

    YanıtlaSil
  11. Ben de çok konuşkan biri olduğum halde, bazı şeyleri kendime saklıyorum... Bazen yorucu da oluyor ama... :)
    Blog'ların da tasarımı değişmiş yazı yazdığımız alanın, alışamadım bir türlü... :(

    YanıtlaSil
  12. güzeL keyifli düşünceler...

    YanıtlaSil
  13. büyümemiş gibi yapabiliriiz :)

    YanıtlaSil
  14. küçükken tek derdim büyümekti ama artık bende keşke büyümesem diyorum,ve yazdığın herşeyi bende yaşıyorum yanlız değilmişim demekki

    YanıtlaSil
  15. Küçükken de Artık Büyüseydim Düşünceleri Hakimdi... Bizler Halimizden Memnun Olamıyoruz Ne Yazık ki.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Memnun olmamak değil de zamanın değerini anlayamıyoruz diyelim :))

      Sil
  16. Büyümemeyi en çok isteyenlerden biride benim :)

    YanıtlaSil
  17. Bende aynıyım kimseye derdimi, sıkıntımı, heyecanımı ve mutluluğu anlatmıyorum.

    YanıtlaSil
  18. Keşke büyümeseydik diye hayatın içinde çokça tekrarladığım oluyor :)

    YanıtlaSil
  19. İnsanın kendi kendine yetebilmesi... öğretmenim sempatik ve sevilesi bir insana dönüştürün kendinizi demişti çünkü ömür boyu onunla baş başa kalacağız... :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çok güzel söylemiş öğretmenin :)) kesinlikle öyle

      Sil
  20. Büyüyenlere şaşırıyorum :) Nasıl büyüdüklerini anlamıyorum aslında :) Bazen tanımadıklara (ve seni tanımayanlara) anlatmak daha iyi geliyor duygularını :) Daha farklı ve tarafsız bir bakış açısını, duygudaşlığı kazanabiliyorsun böylece :) Neşeli sevgilerle :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. evet bu düşüncene katılıyorum :) teşekkür ederim

      Sil
  21. Pembe filli yazılar barındırdığını düşündüğüm bu blogun ikinci yazısını okumak ile ön yargılarımı yıktım ve sanıyorum size takipçi olma kararı aldım.

    YanıtlaSil